صمتي
بحرٌ..
من كلام
أمواجه..
آهاتٌ خرسى
حيتانه... أوهام
أسماكه ..
ظروف أعياها
الزّمان
وعلى شواطئه
ترسو..
قواربٌ من قهر
وبواخر
آلام..
أعماقه..
شُعبٌ من صبر
وكثير
ابتهال..
كأنها..
لغرقه أطواق
نجاة ..
وصمّام
أمان..
*********************
بقلمي
14\12\2009