أنا مصر
لما بتنحنى عند اللزوم
علشان تساعد اهلها
انا شعر راسها اللى الزمن
خلاه خفيف
انا كف ايدها ال اتفرد
فوق كتف غيرها
لجل ما تطول الرغيف
انا ضهرها لما بتضعف
او يدور بيها الزمان
انا ايد بترسم للكفيف
شمعة امل.
وطريق طويل
مع نور بينحت ف الظلام
انا بنتها
انا عودها لما بينتهى
عزف النايات
انا سقف بيتها
اللى اتشرخ
لكنه واقف
من سكات
انا لمه حلوه
وصوت فرح
انا زمبليطه
وقوس قزح
انا نجمه عاليه فى السما
انا شاغله كل السهرانيين
انا حلم لسه بيكتمل
انا فى السونار
صورة جنين
يشبهلها
انا قعده حلوه ع البلاج
وقت المَصٍيف
انا نبت اخضر فى الغيطان
انا نوم خفيف
انا ساقيه ماشيه
فى الشوارع
تروى كل العطشانين
انا جو دافى
وبرد جامد
انا موج مساير او معاند
انا بحر هايج
من سنين
انا طوق ضعيف
مربوط فى رقبة اهلها
ومحتاجلها
انا عود بخور فى المندره
انا خرزه زرقا مدوره
فى عيون كتير
انا فى الكتاب سورة يس
انا عقد فل وعقد لولى
الاتنين على رفى القديم
متجمعين
انا حكم مينا وحكم خوفو
انا قلب دايب من كسوفو
ساعة ماشاف وش العريس
والدبله داخله فى اليمين
انا فى الفرح ليله الخميس
يشهدلها
انا صوت عيال بيكبروا
بعد الاذان
انا مسرحيه بتتعرض
وسط الشوارع
والميدان
انا راديو مهجور
فى البيوت
مستنى تكه تفتحه
حتة حجاره تصلحه
او حتى لمسه
تحسسه انه فى امان
انا بكره لما بيبتدى
قبل الاوان
انا لفة الخيط
ال رافضه تنتهى
لاحسن يدور بيها الزمان
تصبح مفيش
فتسبها
انا مصر ف فصول السنه
حتى الخريف
انا كل حاجه فى ارضها
انا شىء الهى عندها
معرفش ليه وازاى كده
فى العشق واصله المنتهى
انا حاله خاصه وحاله عامه
انا ابقى وحده
وابقى لمه
انا لمة الناس الكتار
ع القهوه ساعة المنجهه
انا لعبة فى ايدين الصُغار
والكل نفسه يشدها
انا بنت ما شيه ع الرصيف
انا نسمه الحب ال هبت
فطار معاها شعرها
وطار معاه
عقل اللى واقف
جنبها
انا كل حاجه ممكنه
او مستحيله عندها
انا مصر لما بتبتسم
ومصر لما بتتقسم
والظلم ينحت ضهرها
انا حر سينا وبرد بحرى
انا شىء خيالى
وجو سحرى
انا عضمه شابت
فوق ترابها
انا لما طقم سنانى
سابها
فضلت برضه احبها
انا مهما قالوا ومهما عادوا
عنها
انا بنتها
وزمان قالوها فى المثل
لو تنقلب القدره
يوم على فمها
البنت لازم يوم ما تطلع
تبقى شبيهه لامها
وانا بنتها