اخوانى الكرام
تراودنى منذ فترة فكرة الكتابة عن معنى الشاعر وخصوصا بعد ما كثر صانعى الكلمة مدعين ذلك المعنى
وسعدت بأشتراك الشاعر نور الدين مهران فى هذا العمل
اختكم سلسبيل نور
(مين فينا شاعر)
بصوا يا شعرا معايا تعالوا
حوصفوا ..
وفــــ اجمل اعمالو
حسمع صوته من مواله
اسم الشاعر اية معناه
نبض مشاعر ولا كلام تايه جواه
اسم كبير عاش يحلم بيه
ولا ضمير نفسه يغنيه؟
قلمه ده كان داير يتمعظم
ولا خطوط رسمت معانيه
احنا معاكى اهو باصين
احنا معاكى اهو سامعين
اوصفى واحنا هنمسع منك
نشرب نفهم موجه فنك
لو عيزانى اقلك رايى ؛
يبقى الوصف بتاعى يقلك
الشاعر مش كلمه بوزرن ومرسومه على سطر فى صفحه
الشاعر مش جمله حب ومغزوله فى حروفها الفرحه
الشاعر مش قوله اه
ولا خوف من صوت الحق
الشاعر مش دايما اه ؛
الشاعر مش دايما لاء
اسم وليه معنى البركان ...
ثورته دفه موج انسان
اسم وشايل جوه حروفه معنى دفين بيصارع خوفه
بس انا نفسى يا ناس فى سؤال
هو صحيح كان ايه معناه
ايوه صحيح كان ايه معناه ؛
هو دا برضه سؤال تقوليه ؛
هو الوصف بيوصف معنى
داير بين ارواح تخفيه ؛
احنا يادوب بنحط الفكره
يمكن نوصل يوم للمغزى
او للحلم الساكن فيه
اصل الشاعر كلمه كبيره
اكبر من اكبرها عقول
مهما هنوصف
ولا هنرسم مش هنول لخطوط معقول ؛
مين فى الدنيا دى بس يقول ؛
ان فى يوم يتلاقى المعنى ويا خيوط اللامعقول
شِدى الوتر الوردى وقولى
يمكن نوصل
ولا ناثر فــ الفاعل ولا المفعول:
نقطة وليدة فى حضن الصفحة
راسمة معانى بكر وطارحة ...كلمة بتسحر عقل الجان
يطلع منها بأجمل نغمة ...معزوفة بأوتار فنان
هو صحيح كان ايه المعنى ؟
ايوه كمان كان ايه المغزى ؟
انه يعيش ويموت انسان؟
يشعر بينا وبأمنينا
همسته تحضنا تدفينا
وعنيه دواره فى اركان
بس استنوا....
هو صحيح كان ايه معناه
هو الشاعر
ولا الساحر
ولا سؤال انا مش فهماه
لو قلنالك ان الشاعر فعلا ساحر
بس بخوره من اشجار الصدق التايهه ؛
لو قلنالك انه صحيح مفقود فى الدنيا ؛
شح وجوده رغم وجود الكل فى واحد
رغم وجود فى الواحد منا اصل حصليه قديمه وتايهه؛
كل ما نسمع غنوه تغنى ؛
نجرى ونشرب ونقول تِغنى
عن مواويل حفظنها تمام ؛
فجأه نغمض جفن الرؤيه
نسال مين؛؛ لأمامنا إمام ؛
نهرب نبحث بين قصاقيص الفكر الماضى
لاجل ما نلقى القلم الشادى
يمسح دمعه ويهدى سلام
قلمه اللى مسافر جوانا
ومقابل اوجاع خنقانا
وبيروى النفس العطشانة
وبنظرة يفجر بركان
هو الشاعر نبض مشاعر
ولا نيران احساس الثائر
ولا شعاع انا مش ملكاه
كل شعاع فــ الكون له مصادر
كل ضمير من نبع ايمان
واللى يثور على فكر الفاجر
يبقى اكيد شاعر فنان
لو فلاح فى الننى زريع؛
عرقه بيروى طفل رضيع ؛
أب بيخفض مره جناحه
لاجل ما ابنه يعيش فى صباحه
ام بتخبز كل حياتها
وباخلاص الكل بيشبع ؛
راجل فانى كيانه لوطنه
مهما هيبعد لازم يرجع ؛
طالب كافح لاجل ما يوصل ؛
ولا يوم خاف واتكبر يسال ؛
لو فسرنا بدون تفكير ؛
والله هنلقى كتير وكتير
شعر وماشى على رجلين ؛
فيه القافيه بتملى العين
شعر بروحه شاف الضى
ندى ورداية ملهاش زى
حالف يرسم عمره الجى
بخطوط بيضا فـــ سما الوان
لون من خضره ولون من دمه ؛
لون من حضن الدفئ السامى ؛
ويا حنان من ضمه لاَمه؛
لون سهران فى بنفسج فاتح ؛
ويا النور الرافض ظلمه ؛
صرخه جريئه بغيره تغير
طبع الكون الزايد همه ؛
ويا رساله لقلب القارئ
ويا غرام من حفظه وصمه ؛
لون مع لون واللوحه بتكمل ؛
خط فى ايد الخط بيتقل؛
يتقل وزنه بين الأمة ؛
تعلى مراتب صبر بهمه ؛
قولو يارب تجمع بينا ؛
يمكن نوصل يوم للحكمة ؛
اللى تقلك ساكت ليه ما تقوم وتغنى ؛
ارفع رايه حب ؛ تمنى ؛
يطلع ضوء الفجر معاه ؛
نبض النور يسكن فـــ ـضحاه
يبقى كمان طاير فــ سماه
ويا طيور عشقاه وريداه
مهما غراب اللليل بيطارده
وبحلفانه ...يحطم وعده ..ويبَكى عيون اللى هواه..
شاعر
وشعار الروح دة حياته
فارس
وتهز الكون كلماته
غواص غواص ف النفس التايهة
ومداوى بأجمل ضحكاته
عايش حزنان عالكون الضايع
ومصبر روحه بأناته
داير دوار فى وشوش حواليه
عن فكرة...جديدة ...امل فــ عنيه
واما يثور جواه الضعف
يقتل ضعفه ويشمت فيه
حبيت اوصف بس المعنى
يمكن اقدر اوصل ليه